قرارداد عدم افشای اطلاعات (NDA) چیست؟

NDA مخفف Non-Disclosure Agreement و با ترجمه قرارداد عدم افشای اطلاعات، به قراردادهایی اطلاق می شود که برای حفاظت از اطلاعات محرمانه و اسرار تجاری استفاده می شود.

در کسب و کارهای اینترنتی همچون آزادکاری یا فریلنسریی، یکی از چالش هایی که برخی کارفرمایان برای کمک گرفتن از مجریان، با آن مواجه هستند، بازگو کردن ایده هایشان است و یا نگران هستند پروژه مورد نظرشان که توسط مجریان انجام می شود در دسترس دیگران نیز قرار گیرد.

اگرچه بر اساس قانون اساسی افشای اسرار مردم توسط اشخاصی که به مناسبت شغل خود، محرم اسرار می باشند جرم تلقی می شود، اما در سال 1382 با تصویب قانون تجارت الکترونیکی، نگرانی ها برای کسب و کارهای بر روی بستر اینترنت کاهش یافت.

با استناد به ماده 65 قانون تجارت الکترونیکی و به موجب امضای قرارداد عدم افشای اطلاعات، طرفین قرارداد ملزم به حفظ اسرار یکدیگر خواهند بود.

چه زمانی از قرارداد عدم افشای اطلاعات استفاده نمایم؟

این قرارداد برای حفاظت از اطلاعات محرمانه مورد استفاده قرار می گیرد. در کسب و کارهای فریلنسری زمانی که شما به عنوان کارفرما احساس کنید اطلاعاتی را که به مجریان می دهید و یا پروژه هایی را که از مجریان دریافت می کنید می بایست محرمانه بماند می توانید درخواست عقد قرارداد عدم افشای اطلاعات با مجریان را داشته باشید.
خیلی مهم است که قبل از به اشتراک گذاشتن اطلاعات محرمانه، درخواست امضای توافق نامه عدم افشای اطلاعات محرمانه را داشته باشید و نسبت به تهیه و امضای آن اقدام نمایید.

در قراردادهای عدم افشای اطلاعات، چه مواردی را باید در نظر داشته باشیم؟

قراردادهای عدم افشای اطلاعات شامل عناصر کلیدی ذیل است:

• تعیین طرفین قرارداد و یک طرفه و یا دو طرفه بودن تعهدات حفظ اطلاعات محرمانه
  در این بخش می بایست مشخص شود که کدام یک از طرفین قرارداد مالک اطلاعات و یا پروژه بوده و کدام طرف می بایست نسبت به حفظ اطلاعات طرف دیگر متعهد باشد.
• مشخص نمودن اطلاعاتی که محرمانه محسوب می شوند.
  در این بخش می بایست دسته بندی اطلاعات محرمانه مشخص شود. در برخی موارد طرفین توافق می نمایند اطلاعات مکتوب فی مابین به صورت اطلاعات محرمانه قلمداد شود و گاهی هر نوع اطلاعات شفاهی و کتبی به صورت اطلاعات محرمانه در نظر گرفته می شود.
• تعیین میزان و محدوده محرمانه بودن اطلاعات برای طرف گیرنده اطلاعات
  در این بخش باید مشخص شود که اطلاعات ارائه شده برای چه منظوری می تواند مورد استفاده قرارگیرد و در چه صورت هایی استفاده از این اطلاعات مورد رضایت ارائه دهنده اطلاعات نمی باشد.
• مدت قرارداد منع افشای اطلاعات
  در قراردادهای عدم افشای اطلاعات باید مدت زمانی که هر یک از طرفین نسبت به طرف دیگر متعهد می باشند مشخص شود. اگر چه این مدت به طور معمول بین 2 تا 5 سال است ولی بسته به اطلاعاتی که محرمانه بودن آن اهمیت دارد، ممکن است مدت کمتر و یا بیشتری در قراردادها مدنظر قرار گیرد.

حرف آخر

قراردادهای عدم افشای اطلاعات اگرچه به طور قطعی از انتشار اطلاعات جلوگیری نمی کند اما عدم امضای آن، مجوز استفاده از آن اطلاعات را برای دیگران صادر می نماید.
البته این نکته نیز حائز اهمیت می باشد که بسیاری از کارهای فریلنسری شامل اطلاعات محرمانه نمی باشد بنابراین تنها مواقعی نسبت به عقد چنین قراردادهایی درخواست نمایید که اطلاعات ارائه شده در دسته اطلاعات محرمانه قرار داشته باشند زیرا برخی مجریان نسبت به پذیرش چنین تعهداتی امتناع می ورزند و ممکن است شما تعدادی از مجریان شایسته برای اجرای پروژه خود را از دست بدهید.
و اما سخن آخر با مجریان اینکه اگرچه به دلیل برخی مسائل همچون پرهیز از افزایش بروکراسی ها و تعهدات، برخی مجریان نسبت به عقد قرارداد عدم افشای اطلاعات، تمایل ندارند ولی خوب است بدانید کارفرمایانی که درخواست عقد چنین قراردادهایی را دارند نسبت به اجرا و اتمام پروژه های خود مصمم تر بوده و اعتماد به چنین کارفرمایانی راحت تر می باشد.

کلمات کلیدی:

• قرارداد NDA
• NDA
• دورکاری
• فریلنسر
• دورکاری
• فریلنسری