داستان های جالب از برنامه نویس های تنبل

خلاقیت از اصول مهم برنامه نویسی است. یک زبان برنامه نویسی، با تمام کاربردهای وسیع و اعجاب انگیزش، تنها شامل چند عملگر ثابت و مشخص است، اما اینکه این عملگرهای ثابت در نهایت چه تجربه ی نوینی را در اختیار کاربر قرار می دهد، تماما به برنامه نویس و میزان خلاقیت او بستگی دارد. در ادامه ی این مطلب، به بررسی داستان کوتاه و شاید بامزه ای از بخش کوچکی از زندگی برنامه نویسی می پردازیم که در تلاشی جالب و قابل توجه، قصد دارد اتفاقات روزمره ای را که به زمانی بیش از 90 ثانیه احتیاج دارند، خودکارسازی کند.

چراها و چگونه‌ های فراوانی در زندگی روزمره ی هر کدام از ما وجود دارد که پاسخگویی، یا دست کم تلاش برای جواب دادن به آن ها، می تواند نتایج جالب و به درد بخوری را برایمان در پی داشته باشد. این چراها و چگونه ها دقیقا همان چیزی است که این برنامه نویس را به فرآیند اتوماسیون تشویق می کرد. چرا برنامه ای ننویسم که به جای من همسرم را از دیر به خانه آمدنم مطلع کند؟ این دقیقا همان سوالی بود که او تصمیم داشت به چرا و چگونگی اش پاسخ دهد. در حقیقت اسکریپت پیشنهادی او با بررسی زمان دقیق جلسات فعال، هر بار که کاربر پس از ساعت 9 در سامانه آنلاین می بود به همسر وی پیامی ارسال می کرد و او را از دیر به خانه آمدنش مطلع می ساخت. این پیام از بین گزینه های فراوانی که از پیش توسط برنامه نویس مشخص شده بود، به طور تصادفی انتخاب می شد. فرآیند مشابهی نیز پیامی را با همین محتوا، در صورتی که کاربر تا ساعت 8:45 صبح وارد سامانه نشده بود، به رئیس او ارسال می کرد.

سر و کله زدن با یک همکار مزاحم و حواس پرت که حتی ثانیه ای هم دست از سرتان برنمی دارد، بسیار کلافه کننده‌ است؛ موضوع اسکریپت دیگری که توسط این کاربر، برنامه ریزی و برنامه نویسی شده بود. در حقیقت این برنامه با بررسی گروه کلمات به خصوصی مانند «کمک» در متن ایمیل همکار مزاحم، پس از بازگرداندن سرور به یک نسخه ی پشتیبان از پیش تهیه شده توسط کاربر، به او پیامی ارسال می کرد و او را از مرتب بودن اوضاع باخبر می ساخت. خلاقانه نیست؟

چه می شود اگر یک برنامه نویس حوصله و اعصاب منتظر ماندن برای یک قهوه را نداشته باشد؟ اسکریپت جالب دیگری که توسط این برنامه نویس بی اعصاب ایده پردازی و سپس نوشته شد، برنامه ای است که فرآیند دم کردن قهوه را کنترل می کند. ساز و کار این برنامه بدین ترتیب است که دستگاه 17 ثانیه پس از اجرا شدن فایلی که او آن را «قهوه ی لعنتی» نام گذاری کرده بود، شروع به دم کردن قهوه کرده و دقیقا 24 ثانیه بعد از حاضر شدن قهوه، یک فنجان لته ی داغ برای اون آماده می‌کند. نکته‌ی جالب توجه این اسکریپت، زمان‌ انتظار دستگاه است که کاربر آن‌ را بر اساس فاصله ی تقریبی میز و ماشین، محاسبه و برنامه نویسی کرده است.

امیدوارم این داستان کوتاه و تا حدودی سرگرم‌کننده، الهام بخش کار شما و البته یادآور اهمیت خلاقیت و نتایج باورنکردنی آن برای شما باشد.

کلمات کلیدی:

• خلاقیت در برنامه نویسی
• برنامه نویسی اتفاقات روزمره